Recensie - Een weeffout in onze sterren

                                                          Liefde in z’n puurste vorm

Na het schrijven van onder andere Looking for Alaska en Paper Towns, heeft John Green ons weer verrast. In 2012 pakte hij uit met de bestseller ‘The Fault in Our Stars’.  Het verhaal werd vertaald door Nan Lenders, ‘Een weeffout in onze sterren’. Het was dé kaskraker van het jaar en het boek werd verslonden door miljoenen fans. ‘Een weeffout in onze sterren’ neemt je mee vanaf de eerste pagina in het leven van Gus en Hazel, twee kankerpatiënten die dezelfde cynische humor hebben en stapelverliefd worden op elkaar.

Het boek heeft enkele weken onaangeraakt op mij nachtkastje gelegen, maar eens ik begonnen was, kon ik niet stoppen met lezen. ‘Een weeffout in onze sterren’ is een echte ‘pageturner’, in een mum van tijd had ik het uitgelezen. Hazel lijdt aan longkanker en wordt door haar mama naar een steungroep gestuurd wat ze echter vreselijk vindt, totdat ze op een dag letterlijk tegen een knappe jongen aanloopt, Augustus Waters. Sindsdien wijken ze niet meer van elkaars zijde en genieten ze van elk moment dat ze bij elkaar zijn, ook al is er dat knagende geweten dat ze niet eeuwig de tijd hebben.

John Green schreef een fictief verhaal, maar dit kon echt gebeurd zijn. Hij toont ons hoe Gus en Hazel omgaan met kanker en hoe moeilijk het is voor de familie. Je voelt bij het lezen van het verhaal de woede, het verdriet en de pijn van de hoofdpersonages. Dit maakt het een heel realistisch boek. John Green is er daarnaast in geslaagd om het boek niet al te deprimerend te maken ondanks het zware thema. Ik heb het over de humor van Gus en Hazel. Dit is was mij het meeste aansprak tijdens het lezen. Er zitten een aantal zware stukken in het boek zoals het deeltje waar Hazel ’s nachts last krijgt aan haar longen en meteen naar het ziekenhuis wordt gebracht, maar je hebt niet lang de tijd om een traantje te laten want meteen daarna heb je de charmante Gus die je weer doet lachen.

‘Een weeffout in onze sterren’ is een ontzettend mooi verhaal omdat de twee hoofdpersonages er voor kiezen om te genieten van het leven. Hazel was eerst bang om verliefd te worden op Gus omdat ze allebei ziek zijn, maar uiteindelijk kan ze haar gevoelens niet verstoppen. Het is liefde in z’n puurste vorm. John Green laat ons zo zien dat een kort leven ook heel betekenisvol kan zijn, je moet er gewoon zelf het beste van maken.

Het boek is heel luchtig geschreven, maar het kan ook aangrijpend uit de hoek komen. Het verhaal zal elke lezer ontroeren, maar zal ook voor de nodige humor zorgen. ‘Een weeffout in onze sterren’ moet ongetwijfeld in je boekenkast staan!