Leesautobiografie

Tijdens mijn kleuter- en kindertijd werd er zeer vaak voor mijn broer en mij voorgelezen net voor we in ons bed kropen. Ik herinner me nog dat onze papa hier ontzettend goed in was, elke avond smeekten we hem om ons nog een laatste verhaaltje voor te lezen en uiteindelijk konden we hem elke keer opnieuw overtuigen. Dat kan ook niet anders met zo’n twee lieve kinderen. Eén van onze favoriete boeken was Jip en Janneke, maar we waren pas echt zot van sprookjes. Het Grote Sprookjesboek was het eerste boek dat ons vertelde over allerlei soorten sprookjes en gaf ons een kijkje in de magische wereld vol kabouters, edele prinsen en vuurspuwende draken. Mijn favoriete sprookje was ‘Het meisje met de zwafelstokjes’. Het is één van de weinige droevige sprookjes en is me daardoor altijd bijgebleven.

Reeds in de lagere school las ik graag boeken in tegenstelling tot mijn meeste klasgenootjes en vooral de spannende boeken trokken mijn aandacht. Graag boeken lezen moet ik wel van mijn papa hebben want hij doet niets anders en spoort me altijd aan om zijn boeken te lezen, ook al weet hij dat die veel te moeilijk zijn voor mij. Strips las ik enkel tijdens een chirokamp want ik lees veel liever een boek. Elk jaar lag er onder onze kerstboom een boek voor mij en in een paar dagen tijd had ik het boek verslonden en wachtte ik vol spanning op het volgende boek dat zou uitkomen. Met de klas maakten we vaak een uitstapje naar Den Blank, het cultureel centrum van Overijse, voor een toneelvoorstelling. Meestal viel dit tegen naar mijn mening en ook een uitstap naar de bibliotheek vond ik eigenlijk maar saai.

De periode van de eerste en tweede graad van het secundair onderwijs las ik iets minder boeken. Dit kwam deels door te weinig tijd en de interesse in boeken vervaagde.

Toch probeerde ik om de twee maanden een boek te lezen. Via een vriendin kwam ik in contact met de boeken van Suzanne Collins. Collins is bekend voor haar Hongerspelentrilogie.  Door deze boeken te lezen kwam mijn interesse terug. Ik heb heel hard genoten bij het lezen van deze boeken en heb ook de verfilming van de boeken gezien. Suzanne Collins werd dan ook mijn favoriete auteur. De Hongerspelen is een fictief boek met veel spanning, actie en humor maar tegelijkertijd had er zich bij mij een interesse ontwikkeld voor de Wereldoorlogen. Het eerste boek dat ik hierover las was het bekende dagboek van Anne Frank. Omdat ik meer wou lezen over dit thema heb ik ‘Haar naam was Sarah’ gelezen van Tatiana De Rosnay. ‘Haar naam was Sarah’ leest niet moeilijk, maar gaat verder dan jeugdliteratuur en heb ik eerlijk gezegd niet uitgelezen.

In het vijfde jaar hebben we heel veel gedichten gelezen en besproken. Gedichten kunnen mooi zijn en ik vind het een kunst om een mooi gedicht te kunnen schrijven, maar het spreekt me niet aan. Misschien verandert mijn mening nog, maar nu lees ik veel liever boeken. Bij boeken weet je over wat het gaat maar bij gedichten is het meestal een raadsel en dat stoort mij soms. Musicals sproken me tot vorig jaar niet aan omdat ik ooit een hele slechte had gezien, maar sinds dit jaar vind ik het heel leuk om naar musicals te kijken. Ik heb dit jaar twee schoolmusicals, waaronder onze eigen schoolmusical, gezien die ontzettend goed waren en in London was ik onder de indruk van Billy Elliot.

De laatste tijd lees ik nog amper boeken. Elk jaar moeten we meer werken voor school en daardoor heb ik amper tijd om me te verdiepen in een boek en als ik dan eens een boek lees, is het meestal eentje dat we verplicht moeten lezen voor school. Lezen zal altijd ter ontspanning dienen voor mij, maar de komende tijd zal het wat moeilijker worden om boeken te lezen. Ik hoop natuurlijk wel dat ik dit jaar een paar goede boeken kan lezen tijdens de vakantie. Ik zie er niet tegenop om moeilijkere opdrachten te krijgen bij de boeken die we dit jaar zullen lezen, maar ik weet wel dat ik er harder aan ga moeten werken dan vorige jaren.

Als lezer lees ik boeken die noch eenvoudig, noch moeilijk zijn. Ik hou van detectiveverhalen. Op dit moment lees ik het liefst de boeken van Nicci French. Volgens mij ben ik een redelijk gemotiveerde lezer en ik sta open om nieuwe culturen te leren kennen via de literatuur en te leren over nieuwe onderwerpen